Skarusowate, czyli papugoryby, zamieszkują wszystkie oceany w strefach tropikalnych i subtropikalnych, a największe bogactwo gatunków występuje w rejonie Indo – Pacyfiku. Lubią rafy koralowe, skaliste wybrzeża i łąki trawy morskiej. Skarusowate to rodzina ryb okoniokształtnych. Przyczyniają się do powstawania piaszczystych plaż – wydalają piasek w wyniku przetrawienia fragmentów skał wyskubanych wraz z koralowcami, którymi się żywią. Jedna papugoryba przeciętnie wytwarza 90 kilogramów piasku rocznie.
Papugoryby są bajecznie kolorowe, zmieniają kolor w trakcie rozwoju osobniczego. Jednak swoją nazwę zawdzięczają nie ubarwieniu, a zębom, które zrośnięte są w kształt przypominający papuzi dziób. Dziób ten używany jest do skubania koralowców. Niektóre gatunki skarusowatych mają garb na grzbiecie ciała. Największe gatunki dochodzą do 1,3 metra długości, przeciętnie jednak rybki te mierzą 30-50 centymetrów.
Papugoryby wytwarzają wydzielinę, którą niektóre gatunki otaczają się się na noc – prawdopodobnie ma ona za zadanie kamuflować ich zapach w ochronie przed drapieżnikami. Również otoczka ta, gdy zostaje naruszona przez agresora, alarmuje papugorybę, która salwuje się ucieczką. Wydzielina na skórze tych ryb chroni je przed uszkodzeniami ciała i pasożytami.
Skarusowate są hermafrodytami, cykl zmiany płci zależy jednak od gatunku. W większości wypadków papugoryby najpierw stają się samicami, po to, by po jakimś czasie przekształcić się w samce. U różnych gatunków cykl ten jednak wygląda różnie. Ikra papugoryb unosi się w strefie pelagicznej oceanu jako część planktonu, po to, by następnie osiąść na koralowcach i tam się wylęgać.